Artykuł sponsorowany
Badania nieniszczące (NDT) to zbiór technik i metod pozwalających na wykrycie defektów i wad w produktach i usługach, które nie są widoczne dla oka lub są ukryte wewnątrz materiału. Istnieje wiele różnych metod NDT, każda z nich jest używana w zależności od rodzaju materiału, celu badania i poziomu dokładności, którą należy osiągnąć.
Badania nieniszczące (NDT) to zbiór technik i metod pozwalających na wykrycie defektów i wad w produktach i usługach, które nie są widoczne dla oka lub są ukryte wewnątrz materiału. Wykorzystywanie badań nieniszczących jest popularne w wielu branżach, takich jak przemysł petrochemiczny, energetyczny, lotniczy, motoryzacyjny czy stoczniowy, gdzie zapewnienie bezpieczeństwa i jakości jest kluczowe.
Ultradźwięki: To jedna z najbardziej popularnych metod NDT, która polega na wykorzystaniu fal ultradźwiękowych do wykrywania defektów w materiałach. Podczas badania ultradźwiękowego na powierzchnię materiału nanoszony jest żel lub woda, a następnie nałożona jest głowica emitująca fale ultradźwiękowe. Fale te przechodzą przez materiał i są odbijane przez defekty, co pozwala na ich wykrycie.
Magnetyzm: Badania magnetyczne polegają na wykorzystaniu magnetycznego pola do wykrycia defektów w materiałach ferromagnetycznych. Podczas badania magnetycznego na powierzchnię materiału nanoszony jest proszek magnetyczny lub płyn, a następnie przechodzi się przez niego prąd elektryczny, który tworzy pole magnetyczne. W przypadku wystąpienia defektu, pola magnetyczne ulegają zmianie, co pozwala na ich wykrycie.
Radiografia: Badania radiograficzne polegają na wykorzystaniu promieniowania rentgenowskiego lub gamma do wykrywania defektów w materiale. Materiał jest naświetlany promieniowaniem, a następnie uzyskiwany jest obraz na specjalnej kliszy lub na monitorze. W przypadku wystąpienia defektów, takich jak pęknięcia czy wtrącenia, na obrazie widoczne są ciemniejsze obszary.
Eddy Current: To metoda wykorzystująca prądy wirowe do wykrywania defektów w materiałach przewodzących prąd elektryczny. W badaniu eddy current na powierzchnię materiału nakładana jest głowica, która emituje prądy wirowe. Gdy prądy te natrafią na defekt, zmieniają swoją trajektorię, co pozwala na wykrycie defektu.
Termografia: Badania termograficzne polegają na wykorzystaniu termowizji do wykrywania defektów w materiale. Podczas badania materiał jest nagrzewany, a następnie rejestrowana jest termiczna mapa powierzchni. W przypadku wystąpienia defektów, takich jak pęknięcia czy wtrącenia, na mapie widoczne są obszary o różnej temperaturze.
